PSALM 16

Psalm 16

Vers 1
Bewaar mij toch, o alvermogend God;
'k Betrouw op U; schenk hulp, verhoor mijn smeken.
O mijne ziel, gij hebt vrijmoedig tot
Uw God en HEER, uw Bondgod, durven spreken:
"Gij zijt de HEER; ik zal U nooit verzaken,
Ofschoon tot U mijn goedheid niet kan raken."

Vers 2
Maar 't heilig volk, dat op deez' aarde leeft,
Dat heerlijk volk, mijn lust, ontvangt al 't voordeel.
De snode schaar, die rijke giften geeft
Aan and're goôn, verzwaart de smart in 't oordeel.
'k Zal op 't altaar hun offerbloed niet plengen,
Noch ooit hun naam op mijne lippen brengen.

Vers 3
Getrouwe HEER, Gij wilt mijn goed, mijn God,
Mijn erfenis en 't deel mijns bekers wezen.
Gij onderhoudt gestaâg het heuglijk lot.
Dat Gij, zo mild, voor mij hebt uitgelezen.
De schoonste plaats mat Gij met ruime snoeren;
O heerlijk erf, gij kunt mijn ziel vervoeren.

Vers 4
Ik zal den HEER, die mij getrouwen raad
Gegeven heeft, met psalmgezangen prijzen,
Daar 't Godd'lijk licht mij toestraalt vroeg en laat,
Mijn nieren zelfs bij nacht mij onderwijzen.
Ik stel dien HEER gedurig mij voor ogen;
Zijn rechterhand zal nooit mijn val gedogen.

Vers 5
Daarom heeft zich mijn kwijnend hart verblijd;
Mijn tong, mijn eer, zingt Godgewijde tonen;
Ook zal mijn vlees, thans afgesloofd, ten spijt
Des vijands, in den grafkuil zeker wonen.
Gij zult mijn ziel niet in de hel vergeten;
Uw heil'ge zal van geen verderving weten.

Vers 6
Gij maakt eerlang mij 't levenspad bekend,
Waarvan, in druk, 't vooruitzicht mij verheugde;
Uw aangezicht, in gunst tot mij gewend,
Schenkt mij in 't kort verzadiging van vreugde;
De lieflijkheên van 't zalig hemelleven
Zal eeuwiglijk Uw rechterhand mij geven

Psalm 16

Vers 1
Bewaar mij, Heer, wees toch mijn toeverlaat;
Op U betrouw ik vast met harte reine.
Dies spreekt mijn ziel tot U in dezen staat:
Gij hebt, Heer, over mij de macht alleine;
Doch en komt uit mijn werken uitgelezen
 
Gans gene nut tot U, Heer hoog geprezen.

Vers 2
Mijn begeert' is den vromen bij te staan,
Die geroemd zijn om haar godzalig leven,
Maar straf op straffe moet hen komen aan,
Die hen tot den afgoden vals begeven,
Bij haar bloedoff'ren ben ik niet gevonden,
Ja haar namen en zal ik niet vermonden.

Vers 3
God is mijn deel, Die mij bewaart nu voort.
Op U staat mijn rente gegrondet, Heere!
Dit heerlijk erfdeel, dat mij toebehoort,
Is mij in 't schoonste geworden met ere.
Ja 't beste deel, dat gevonden kan wezen,
Is mij recht toegevallen Heer geprezen.

Vers 4
Geloofd zij God! Die mij altijd wil zijn
Een Raadsheer, Die mij zo wel heeft beraden.
Want de nieren en de gedachten mijn,
Hebben mij 's nachts onderricht vroeg en spade.
Ik heb God voor ogen in mijn bezwaren
Die mij bijstaat en mij wel wil bewaren.

Vers 5
Ziet daarom is mijn hart alzo verheugd,
Mijn tonge lacht, mijn vlees rust hier beneven.
Wetende dat Gij niet en wilt noch meugt,
O Heer! in 't graf laten vergaan mijn leven:
Gij zult Uwen Heilige groot van waarde,
Gans niet laten verrotten in de aarde.

Vers 6
In den weg zult Gij doen gaan Uwen knecht,
Die hem brengt in 't leven vrij uit benauwen.
Want daar is geen volkomen vreugd oprecht,
Dan in Uwes aanschijns heerlijk aanschouwen.
In Uwe hand is en blijft ook gestadig.
De volheid aller blijdschap, Heer genadig.

Vers 5
Die nooit zijn geld op woeker geeft;
Die, d' onschuld en het recht genegen;
Het oog op geen geschenken heeft.
Wie dus oprecht en deugdzaam leeft,
Zal nimmer wank'len op zijn wegen.