Isaäc Ambrosius

Isaäc Ambrose werd geboren in 1604 te Ormskerk in Engeland. Zijn geboortedatum is niet exact bekend. Hij was een zoon van Richard Ambrose, vicaris van Ormskerk en stamde af van de Ambroses van Lowick in Furness, een geziene Rooms Katholieke familie. Isaäc ging in 1621 studeren aan het Basenose College van Oxford, waar hij op zeventienjarige leeftijd afstudeerde.

Nadat hij in 1624 geheel was afgestudeerd en gewijd was tot de Goddelijke dienst, ontving hij in 1627 zijn kroon op zijn studie van het Castleton College in Oxford. Ambrosius was bevriend met William Rusell  die Graaf van Bedford was. Rusell hielp Isaäc om predikant te worden en zo werd Ambrosius predikant die vanuit Lancashire de gemeenten des Heeren bediende uit Gods Woord.

Ambrosius was een Puriteins prediker die in de gemeente Preston in Engeland stond. Gedurende zijn moeite vol leven als herder en leraar, heeft hij veel vervolgingen moeten ondergaan. Hij heeft 3 keer gevangen gezeten, evenals zijn tijdgenoten; Richard Baxter en John Bunyan. Ambrosius was een vredelievend man. Volgens de geschiedenis dwong hij respect af wegens zijn grote ernst waarmee hij sprak. Hij zocht veel de eenzaamheid in de bossen om te bidden en Gods Woord te overdenken. Hij was een vroom en oprecht man. Tijdens de vervolging die hem ten deel viel, zoals het afzetten uit zijn ambt, verhuisde hij naar Preston. In Preston overleed Isaäc, op 20 januari 1663 of 1664, aan een hersenbloeding. Isaäc werd op 25 januari 1663, onder grote belangstelling, begraven. Zijn bekendste boek is wel: ‘Het zien op Jezus’, hetwelk in 1658 verscheen.