PSALM 82

Psalm 82

Vers 1
In d' achtb're Godsvergaderingen
Staat God, als Richter der gedingen;
Hij oordeelt over goed en kwaad,
In 't midden van der goden raad:
"Hoe lang zult gij van 't richtsnoer wijken,
Een onrechtvaardig vonnis strijken,
En acht slaan op het aangezicht
Der goddelozen in 't gericht?"

Vers 2
Toont aller goden God te vrezen;
Doet recht aan armen en aan wezen;
Rechtvaardigt hem, die billijk klaagt,
Verdrukt of arm uw hulpe vraagt;
Verlost geringen uit hun lijden,
En wilt behoeftigen bevrijden;
Rukt z' uit der goddelozen hand;
Gerechtigheid verhoogt een land.

Vers 3
Maar ach, hier is het recht vergeten;
Men heeft noch kennis noch geweten;
Men wandelt in de duisternis;
Het wankelt al, wat zeker is;
Dies ziet men 's aardrijks grondvest beven.
'k Heb wel voorheen u d' eer gegeven,
Dat Ik u goden heb genoemd,
En als Gods kinderen geroemd!

Vers 4
Gij zult nochtans het leven derven,
En als gemene mensen sterven;
Eens storten van den stoel der eer
In 't graf, als elk der vorsten, neer.
Sta op, o God, en wil ontwaken;
Ai, oordeel 't aardrijk, richt de zaken;
Want Gij bezit op aard' alom
De volkeren in eigendom.

Psalm 82 

vers 1
God is in de vierschaar gezeten
Der rechteren zeer stout vermeten;
Onder de prinsen hooggeacht
Is Hij Rechter met volle macht.
Hoe lang zult gij, rechters vol treken,
Onrechtvaardig oordeel uitspreken?
En met de godd'lozen mitsdien,
Zo schand'lijk door de vingers zien?
 
vers 2
Wilt toch dat recht is, doen den armen,
Oordeelt de wezen met ontfarmen,
Helpt d' ellendige tot zijn recht,
En den verdrukten mense slecht.
Verlost uit versmaadheid en slagen
Hem, die benauwd zijnde, moet klagen;
Van de tyrannen hem vrij stelt,
Die overlast is met geweld.
 
vers 3
Maar wat wil ik hun 't goede prijzen?
Haar hart is niet om onderwijzen;
Zij volgen na haar blind verstand,
Al zoude vergaan 't ganse land.
Gij zijt, 't is waar, ik wil 't belijden,
Als klein' goden tot dezen tijden;
Gij heerset met ere vermaard,
Alsof gij Gods kinderen waart.
 
vers 4
Doch gij moet al te zaam verderven,
En gelijk and're mensen sterven;
En gij prinsen moet al voortaan
Gelijk ander te gronde gaan.
Wil U haast'lijk, o Heer, opmaken,
Oordeel hier beneden onz' zaken;
Want U behoort toe t' allen tijd
Dat volk der ganse wereld wijd